بازشناسی کاراکتر پارسی با استفاده از حافظه سلسله مراتبی موقتی

یکی از مهمترین مراحل در فرآیند کلی ocr، مرحله ی شناسایی کاراکترهای قطعه بندی شده می باشد که تاکنون روشهای متعددی برای انجام این کار مورد آزمایش قرار گرفته است. اما نقاط ضعف هر کدام از این روشها و این واقعیت که برخی از آنها بر اساس ویژگیهای یک زبان خاص طرح ریزی شده اند، مانع از دستیابی به یک روش جامع و کلی برای امر شناسایی کاراکتر گردیده است. در سال 2005، شیوه ی مدلسازی و محاسباتی نوینی تحت عنوان حافظه ی سلسله مراتبی موقتی توسط آقای جف هاوکینز ارائه گردید که حاصل تحقیقات وی بر روی نحوه ی عملکرد مغز انسان می-باشد. از آنجا که این روش در صدد شبیه سازی عملکرد مغز انسان تا حد امکان بوده و با در نظر گرفتن این واقعیت که فرآیند دسته بندی (شناسایی) کاراکترها با اشکال و صور مختلف برای انسان امری ابتدایی و راحت می باشد، لذا از نقطه نظر شهودی و همچنین بر اساس مبانی نظری این روش، انتظار آن می رود که بتوان از این روش در امر شناسایی کاراکتر حداکثر استفاده را به عمل آورد. در سند حاضر، ضمن معرفی برخی از مهمترین روشهای متداول برای شناسایی کاراکتر و بررسی نقاط قوت و ضعف آنها، سعی بر آن است، شیوه ی جدید یاد شده مورد بررسی قرار گرفته و از آن در امر شناسایی کاراکتر پارسی استفاده به عمل آید.